Ali Görmüş’ün “Sessizler Yurdu” şiiri, dostlukta ihaneti, içsel kırgınlıkları derin bir hüzünle anlatıyor; duygusal yoğunluğu ve yalın diliyle okuyucunun kalbine dokunuyor.
SESSİZLER YURDU
Sessizler yurduna döndü bu gönlüm
Kaçını gömmüştüm unuttum annem
Aldandı kırıldı bu garip gönlüm
Karalar bağlamış bak özüm annem
*** *** ***
Dostluk için çabam bir ömür boyu
Canım dediklerim kazdılar kuyu
Dostum sandıklarım çıktı it soyu
Gülmedi gülmüyor bu yüzüm annem
*** *** ***
Kör talih kapımı bir gün çalmadı
Tükendi umutlar artık kalmadı
Şanssızlık yakamı tuttu salmadı
Ağlarım gözlerim hep yaş dolu annem
*** *** ***
Yüzüme gülene aldandım kandım
Boşuna inandım boşuna yandım
Kendim gibi bildim ben öyle sandım
Kimseye kar etmez bir sözüm annem
*** *** ***
Verai’yim açmadı kurudu dalım
Rotası kayboldu savruldu salım
Perişan haldeyim sorulmaz halım
Ne olur bana bir çözüm söyle annem
Ali Görmüş
